- Sądzę, że właściwie wszystko poszło po jego myśli. - A co z mamą? Rozumiem, że Mandy dała się zbałamucić, ale mama? Mama była inna. - Pomyśl o okolicznościach - odparowała Rainie. - Bethie pochowała swoją starszą córkę. Czuła się samotna, ze wszystkich sił starała się jakoś 125 pozbierać. Potem zjawił się Tristan Shandling, mężczyzna, który od miesięcy spotykał się z twoją siostrą. Pomyśl tylko, ile informacji na temat twojej matki mógł przez ten czas wyciągnąć od Mandy. Dowiedział się, jaką muzykę lubiła najbardziej, poznał jej ulubione potrawy i stroje. Dowiedział się, co lubiła, a czego nie. To całkiem proste równanie. Z jednej strony bezbronna, pogrążona w żalu matka. Z drugiej - dobrze poinformowany, uroczy mężczyzna. Wątpię, czy miała jakiekolwiek szanse. - Uważam, że posunął się o krok dalej w celu zdobycia jej zaufania - powiedział Quincy. - Uważam... On mógł udawać, że jest po transplantacji jakiegoś organu. Od Mandy. - Co?!-Rainie i Kimberly były zaskoczone. - Kiedy ostatni raz rozmawiałem z Bethie, pytała mnie o oddawanie organów. Była ciekawa, czy to możliwe, żeby biorca otrzymywał coś więcej poza tkanką. Czy to możliwe, żeby otrzymywał część duszy dawcy, jego http://www.tom.edu.pl - Nic mi nie będzie. Masz tu cudowny system alarmowy. Poza tym pozwoliliśmy sobie na dodatkowe zmiany. Pokażę ci. - Poprowadziła Quincy'ego do drzwi wejściowych, gdzie obok dzwonka zainstalowano nową skrzynkę. W jego systemie klawiatura składała się z czterech rzędów po cztery klawisze. Teraz do systemu alarmowego podłączono rozbudowaną klawiaturę, skaner i kolorowy wyświetlacz na zewnątrz drzwi wejściowych. - Łączy w sobie kod PIN z technologią rozpoznawania odcisków palców - wyjaśniła Glenda. - Stąd kontroluje się drzwi wejściowe. Nie trzeba ich otwierać, a potem śpieszyć się z wprowadzeniem kodu zabezpieczającego. Należy dwa razy wstukać swój PIN i przyłożyć palec do skanera. 134 Jeśli pasuje do wzorca przechowywanego w pamięci, system wyłącza alarm i wpuszcza cię do środka. Gdy tylko zamkniesz drzwi, automatycznie przełącza
Sanders był cholernym diabłem. – Tak, słyszę pieska – mówił z pewnym zniecierpliwieniem do telefonu. – Nie, Saro, nie musisz podsuwać mu słuchawki. Nie, nie. Hej... – Jego głos nagle przeszedł na wyższe rejestry. – Cześć Murphy. Tak, dobry piesek. Bardzo dobry. A teraz daj mi mamusię. Daj mamusię... Saro, no nareszcie. Tak, tak, przywitałem się, ale to przecież tylko pies, na litość boską. Nie rozumie cudów techniki takich jak AT&T. Tak, oczywiście. Popiskuje teraz? Sprawdź - Chyba nie powinnam z tobą rozmawiać - powiedziała cicho. - Jest tam Montgomery? - Nie twój interes. - Więc jesteś sama? Niech to szlag! W jaki sposób on w ogóle został agentem? Glenda, sprawca wie, gdzie mieszkam. Zna zasady pracy biura, więc wie, że ktoś pilnuje mojego domu. Z tego co wiem, zna również układ mieszkania, wie, jak się tam dostać i jak się kamuflować... Nie wolno ci go nie doceniać. - Twój tajemniczy zabójca - odezwała się. Quincy zaniemówił. To dobrze - pomyślała. - Niech będzie zaskoczony. Od trzech dni mieszkam w tym domu i wysłuchuję słów nienawiści. Teraz zaś mam zacząć się zastanawiać, czy to przypadkiem nie jest jakaś chora gra? Pierce, jesteś myśliwym czy zwierzyną? Nic już nie wiem i jestem taka zmęczona!