wymknęli się z sali balowej. - Timms, każ stajennemu sprowadzić mój powóz - polecił, gdy znaleźli się w holu. Kamerdyner się zawahał. - Oczywiście, milordzie, ale... - Natychmiast. Służący się ukłonił. - Dobrze, milordzie. Podczas gdy czekali przy frontowych drzwiach, z góry dobiegały dźwięki muzyki. Goście chyba jeszcze się nie zorientowali, że państwo młodzi zniknęli. Victoria ukradkiem zerknęła na profil Sinclaira. Alexandra i Lucien twierdzili, że nie dopuściłaby do tego małżeństwa, gdyby rzeczywiście go nie chciała. Związek z niepoprawnym uwodzicielem i hulaką nie był dobrym lekiem na nudę. Mimo wszystko paliła ją ciekawość. Coś w Sinie Graftonie wywabiło ją do ogrodu tamtej nocy i ta sama tajemnicza siła powstrzymała ją przed ucieczką z kościoła. Teraz jednak zastanawiała się, czy to http://www.terazbudujemy.com.pl/media/ czy potargane włosy? To ona jest ideałem, nie on. - Wiem - powiedział żarliwie - że jesteś całkowicie oddana swojej misji, dlatego chcesz jechać do Afryki, nie zważając na to, co dyktuje ci serce. Ale w ten sposób jesteś na najlepszej drodze, by powtórzyć mój błąd. Chyba przyznasz mi rację? Ku jego zaskoczeniu, Pia pokręciła przecząco głową. Jej usta drżały. - Już chyba wiem, dlaczego mówią o tobie, że jesteś ideałem - wyszeptała. - Bo dopatrujesz się w ludziach dobra, nawet gdy go w nich nie ma. - Przyłożyła palec do swoich warg, po czym dotknęła nim jego ust. W jej oczach był tylko smutek i ból. - Ja nie jestem taka szlachetna, Federico.
okien i wyrywania przekwitłych kwiatków, ale postanowiłem dać im chwilę oddechu. – Daisy nigdy nie kazała ci pracować tak ciężko. – Skąd wiesz? – Bo mieszkam w jej domu. Czasami wieczorem... sama nie wiem... ale mam wrażenie, jakby jej duch nadal tu był. Wyobrażam Sprawdź - Więc żona będzie twoją zbroją. Wie o tym? - Nie zamierzam więcej dyskutować na ten temat. Jesteście gotowi na jutrzejszą noc? - Tak. Idź i baw się dobrze z nowymi przyjaciółmi. Harding obrócił się na pięcie i ruszył w ciemność. - Crispin, bądź ostrożny - zawołał za nim cicho Sinclair. Szkot przystanął. - To ty nadstawiasz karku, Sin. Mam nadzieję, że wiesz, co robisz. - Ja też. Victoria aż podskoczyła, kiedy wyłonił się z mgły.