an43 329 każdemu z nich, ale przecież nawet najgroźniejszy drapieżnik mógł ulec przeważającej sile stada wrogów. Diaz nie był też kuloodporny Milla była albo chora z niepokoju, albo wściekła. Czy on naprawdę nie wiedział, co oznaczało dla niej nagłe zniknięcie człowieka, na którym przecież tak strasznie jej zależało? Oczywiście nie można było porównywać Diaza z Justinem, choć obaj zajmowali specjalne miejsce w sercu Milli. Jej syn i jej kochanek - nie mogła stracić ich obu w tak beznadziejny, okrutny sposób, bez pożegnania. Zostawał tylko ból, pustka i niepewność. Kiedy Diaz wróci, Milla powie mu, co o tym wszystkim myśli. Jeżeli to mu się nie spodoba, trudno. Pewnie, mógł po prostu zerwać ten związek. Ale dopóki związek trwał, Milla nie chciała być traktowana jak seksualna zabawka - wykorzystywana okazjonalnie w chwilach, gdy faceta najdzie nagła ochota na wizytę. Dzwoniła kilka razy na jego komórkę, bez powodzenia. Był niedostępny albo przebywał poza zasięgiem sieci. Nie aktywował poczty głosowej, więc nie mogła nawet się nagrać. http://www.prawo-medyczne.edu.pl/media/ przyczajonego grzechotnika. Był mrokiem. Ciemnością, w której czai się fizyczne, namacalne zagrożenie. Zrozumiała. Zachwiała się, a krew uderzyła jej do głowy Oparła się ciężko o biurko. - To ty mnie wtedy napadłeś - powiedziała przerażona i zszo kowana. W następnej sekundzie zrozumiała coś jeszcze - coś, co sprawiło, że ugięły się pod nią nogi. - To ty jesteś Diaz...! Twarz mężczyzny nawet nie drgnęła. - Słyszałem, że chcesz ze mną mówić. an43
Determinacji, przekonania, że Justin żyje. Ja... nie wierzyłem. Ja w duchu pogrzebałem go już dawno temu. Myślałem, że to już koniec. A teraz, kiedy wiem, że jest cały i zdrowy, czuję się takim dupkiem. Poddałem się. Ukrył twarz w dłoniach. an43 Sprawdź fotelu pasażera jej samochodu, po czym sam zasiadł za kółkiem i odjechał. Kosper wsiadł ciężko do auta. Siedział przez chwilę w milczeniu, rozważając możliwe scenariusze; żaden z nich nie był przyjemny. Pomyślał o Susannie. Potem oparł głowę na kierownicy, a z jego gardła wyrwał się głośny, rozpaczliwy szloch. * ** W głowie Milli szalał sztorm sprzecznych emocji. Była tam ulga i żal, uczucie triumfu i głębokiego smutku, wstyd i gorzka satysfakcja. Odchyliła głowę do tyłu, patrząc na feerię ulicznych świateł. Zegar na desce rozdzielczej twierdził, że jest dopiero dwudziesta trzecia, Milli zdawało się, że zaraz będzie świtać. an43