takie prawo. Byli przecież razem, a ona martwiła się o niego. Cisza

Półciężarówka była tak stara, że nie miała pasów bezpieczeństwa. W razie kontroli policyjnej czekał ich mandat. Ale silnik - zgodnie z obietnicą Benita - zaskoczył od razu. Brian krążył po zatłoczonych uliczkach Juarez, aż dojechali pod drzwi z napisem farmacja - apteka. Milla zaczekała w samochodzie, Brian wysiadł, aby spotkać się w aptece z ich kontaktem - niejaką Chelą. Gustownie ubrana dystyngowana czterdziestolatka wręczyła mu zwyczajną torbę z marketu Sanborn. Brian podał kobiecie pieniądze tak sprytnie, że zapewne nikt tego nie dostrzegł. Po chwili siedział już w samochodzie i ruszyli w drogę do Guadalupe. Zrobiło się ciemno i musieli powalczyć chwilę z gałką włączającą przednie reflektory Nocna jazda po meksykańskich drogach nie wchodziła w rachubę. Sporym zagrożeniem były napady rabunkowe na głównych i bocznych trasach. Poza tym nagrzany asfalt przyciągał w nocy pasącą się w pobliżu trzodę. A zderzenie z koniem czy krową nie należało do przyjemności dla żadnej ze stron. Były też liczne dziury, pęknięcia i inne przeszkody ciężkie do dostrzeżenia nocą. Żeby było jeszcze ciekawiej, Meksykanie czasem celowo jeździli bez świateł, podobno aby dzięki temu łatwiej dostrzegać nadjeżdżające z przeciwka pojazdy, szczególnie na wzniesieniach i http://www.osp-opalenica.pl/media/ osobistego doświadczenia, dlatego choć teoretycznie wiedział, że większość matek szczerze kocha swoje dzieci, w głębi duszy wątpił w to, bo nie zaznał tego rodzaju miłości. an43 448 Do momentu fizycznego podania Winbornom dokumentów Milla sama nie była pewna, czy zdoła przez to wszystko przejść. Jej serce krwawiło. A skoro ona sama nie miała pewności, to jak mogła zakładać, że Diaz podświadomie odczyta jej intencje i będzie wiedział, że Milla nigdy nie skrzywdziłaby Justina, w żaden sposób? A jednak wciąż nie mogła przejść nad tym wszystkim do porządku dziennego.

być problem. an43 444 - Problem? Nie dla mnie. W pierwszej chwili pomyślała, że to bezduszne. Dopiero po Sprawdź - Musimy wrócić do samochodu i się ogrzać. Słońce niebawem zajdzie, a nie chciałbym, żeby zmierzch zastał nas tu w mokrych ciuchach. - W porządku. Diaz przesunął się na bok, a Milla z trudem zdołała usiąść obok niego. - Myślisz, że Norman zawiadomi kogoś, da znać, choćby po to, żeby odnaleziono nasze ciała? - Nie sądzę. Słyszałaś, co do nas krzyknął? - Coś tam krzyczał, ale nie zrozumiałam słów. - Krzyknął „powodzenia". an43