łóżku, a potem usiadł obok i patrzył. Była taka straszliwie podniecona, że nie mogła po prostu leżeć, więc zarzuciła mu ręce na szyję, przyciągnęła Nika do siebie. Chciała czuć go przy sobie, chciała go mieć dla siebie, całego. Próbowała mu rozpiąć koszulę, ale tak się niecierpliwiła, że poodrywała guziki. Nawet nie zauważyła, kiedy rozpiął spodnie, rozebrał się do naga. Potem R S zdjął z niej sukienkę, biały staniczek i figi. Całował ją powoli, zaczynając od ust, pocałował każdy skrawek jej ciała, zanim uznał, że może ją wreszcie posiąść. Carrie była u kresu wytrzymałości, pragnęła tego, co się miało stać, choć także trochę się bała, bo przecież nigdy jeszcze nie była z mężczyzną. Kiedy Nikos w nią wszedł, poczuła krótki, ostry ból. Zawahał się, jakby on także coś poczuł. Popatrzył na nią z nieukrywanym zdziwieniem, ale zaraz znów do niej przywarł. Kochali się bez pamięci, dając sobie nawzajem nieopisaną rozkosz. http://www.endometrium.biz.pl wiem. Gdzieś w Teksasie - odparł rzeczowo i otarł kciukiem kroplę mleka spływającą po brodzie małej. - Mam Maggie Dean w Killeen - poinformowała po chwili operatorka. 18 Czyli w pobliżu Tanner's Crossing. Był bliski sukcesu. - To na pewno ona. - Przycisnął słuchawkę do ramienia i sięgnął po ołówek. Kiedy już zapisał numer, przyszło mu do głowy, że lepiej zrobi, kiedy porozmawia z dziewczyną osobiście; będzie jej trudniej odmówić. - Mógłbym prosić o adres? - Zapisał namiary, podziękował i rozłączył się.
- Co myślisz o tym, żeby zapewnić Laurze rodzeństwo? - To doskonały pomysł. - W takim razie powinniśmy nad tym popracować. Od zaraz. - Od zaraz? Ash wzruszył ramionami. Sprawdź - I za mną - wtrącił się Rolar,- jeżeli ono takie same, jak na portrecie, to zgadzam się osłodzić jego samotność! - Jeżeli się spotkamy - uściśliłam,- zapamiętajcie, gdzie wy jego widzieliście, i znowu zawołajcie mnie. I, na bogów, trzymajcie się nieco dalej od tej przeklętej porcelany! Jedna strata - i my nie tylko nie zarobimy na owies dla koników, ale na dodatek zostaniemy na lodzie. - Postaramy się! - uniżenie obiecali. Niedawno zauważyłam, że, kiedy Rolar i Orsana nie gryzą się, ich myśli i postępki są jednomyślne. - W takim wypadku - nie będziemy tracić czasu. Jeszcze chcę wyspać się do rana. - A może, od razu pójdziemy spać, a rano powiedzmy, że nikogo nie widzieliśmy? - nieśmiało zaproponowała Orsana. - By zjawa sama rozbudziła nas pośrodku nocy, dźwięcząc łańcuchami nad uchem? Nie, dziękuję. Jeżeli nie wypędzę tego, to chociażby poproszę, by nie przeszkadzało nam spać. Zgodnie obejrzymy zamek i przekonamy się, że jego gospodarze nie są łożniakami i nie zbierają się pośrodku nocy by podstępnie otworzyć bramę. - No to zgoda - niechętnie zgodziła się najemniczka, poprawiając pas ze sztyletami. Przed snem służąca zgasiła wszystkie świece, zostawiwszy tylko po olejnym świetliku na każdym piętrze oraz wzdłuż schodów. Wpierw ciągałam z sobą kandelbr z dwoma świecami, ale wkrótce zrozumiałam, że zupełnie mi wystarcza światło księżyca, które sączyło się z wąskich witrażowych okienek, wypełnionych plastrami kryształu. Łazić po zamku była jedną wielką przyjemnością. Zjawy nie bałam się; przeciwnie, kierował mną zapał rodzimego łowcy. Zaczęłam od dachu - obeszłam dokoła wieży, próbując znaleźć wejście (potem okazało się, że baszta z iglicą - to zaledwie architektoniczny zabytek i niemożliwe jest wejście do niej), ostrożnie spojrzałam przez wysoki parapet, i zachwyciłam się przepięknymi widokami, które rozścielały się w dole, wsłuchałam się w szelest wiatru i, nie zauważywszy nic nagannego, zeszłam na trzecie piętro. Moim oczom ukazało się dzikie, czarujące i barwne widowisko. Przez korytarz, zadarłszy puszyste spódnice i wysoko podrzucając grube nogi, galopem unosiła się niania w nocnej czapce i długiej koronkowej koszuli. Jej gęba rozdziawiła się w bezdźwięcznym krzyku; oczy pędziły szybciej niż ciało, wypadając z oczodołów.