Uparta, nieznośna kobieta. - Po prostu dbam o własne interesy. Nie chcę, żeby w wolnym czasie szukała pani innej pracy. - Pan wszystko robi we własnym interesie. Poza tym nie szukam innej pracy. Zresztą i tak nikt by mnie nie zatrudnił. - Zrobiła pauzę, czekając na reakcję. - Czy mogę mieć wolne w poniedziałki? - spytała w końcu. Wytrzymał jej spojrzenie. - Nie. Oczy jej zapłonęły. - W takim razie, milordzie, muszę zrezygnować z posady... - Zgoda - przerwał jej gniewnie. - Tak, do diaska! - Dziękuję, milordzie. A teraz pójdę do Rose, jeśli pan pozwoli. Odprowadził ją posępnym wzrokiem. Nie złościł się, że go przechytrzyła. Niepokój wzbudziło w nim to, że wpadł w panikę, kiedy wspomniała o odejściu. Bez wahania przystał na jej warunek, tracąc twarz. Przegrał bitwę w ich małej wojnie i teraz będzie musiał wyrównać rachunki. Po Londynie rozeszła się wieść, że earl Kilcairn Abbey i jego kuzynka szukają partii. Od chwili przybycia do Vauxhall Gardens nieprzerwany strumień młodych kobiet i mężczyzn zatrzymywał się przy loży hrabiego, żeby porozmawiać o Paryżu, pogodzie, zbliżającym się sezonie łowieckim, pokazie sztucznych ogni, o wszystkim, tylko nie o małżeństwie. http://www.domaszkowice.pl - Bądź cicho, Penelope Walters - odparowała dziewczyna. Alexandra stłumiła westchnienie i wstała z biurka, żeby zaprowadzić porządek. Była wdzięczna Emmie, że na początek przydzieliła jej tylko dwanaście pannic. - No, no, spokojnie. Dyskusja nie musi prowadzić do rozlewu krwi. W tym momencie drzwi otworzyły się gwałtownie, do klasy wpadła Jane Hantfeld, jedna ze starszych uczennic, i podbiegła do okna w końcu sali. Twarz płonęła jej z podniecenia. - O, rany, spójrzcie! Musicie go zobaczyć! - Panno Hantfeld, właśnie odbywa się lekcja - skarciła ją nauczycielka; było już jednak za późno, żeby zapobiec zbiegowisku. - Kto to jest? - zapytała Alison, chichocząc. - Jaki przystojny. - Koń też piękny - zauważyła jedna z młodszych dziewcząt. - A kogo obchodzi koń?
- A ile ci stuknęło? - zapytała niewinnie. - Czterdzieści? - Hamuj. Dziewiętnaście. - Jezu, staruch. Santos parsknął śmiechem i już w komitywie ruszyli dalej. - Może nie staruch, ale pełnoletni. W przeciwieństwie do ciebie. Poza tym chodzi o coś więcej niż kalendarz. Otworzyła usta, by prosić o wyjaśnienie, ale nie dopuścił jej do głosu. Sprawdź - I co teraz zrobisz? - Nic. Wkrótce i tak wyjeżdżam. Do tego czasu będę jej schodzić z drogi, o ile obowiązki mi na to pozwolą. - Z pewnością nie będę cię zmuszać, żebyś z nią rozmawiała - zapewniła dziewczyna. Alexandra się uśmiechnęła. - Dziękuję, Rose. Fiona sączyła herbatę i słuchała toczących się wokół niej rozmów. Pani Fox skarżyła się, że podagra, z powodu której jej mąż całymi dniami siedzi w domu, nie przeszkadzała mu wybierać się wieczorami do klubów. Lady Howard twierdziła, że debiutantka Charlotte Tanner opuściła wcześniej Londyn nie z powodu choroby, lecz odmiennego stanu, w którym się znalazła za sprawą nieznanego dżentelmena. Lady Vixen Fontaine złamała serce kolejnemu biednemu chłopcu. Wszystkie te ploteczki były bardzo interesujące, ale pani Delacroix na co innego