- Czego chcesz? - warknął. Maggie pchnęła drzwi i weszła do środka. - Widzę, że sen nie poprawił ci nastroju. - Nie zauważyłem, żebym miał w jakiś widoczny sposób zły nastrój. - Rozumiem, to nie zły nastrój, tylko twoje zwykłe 58 usposobienie - domyśliła się i unosząc lekko brew, podeszła do łóżka. - Powinieneś podziękować Rory'emu - dodała surowym tonem. Ash prychnął. - Za co niby? Że nakarmił dziecko? - Że zawiózł cię do szpitala. Zesztywniał zaskoczony. - Nigdzie mnie nie zawoził. - Wręcz przeciwnie. - Maggie uśmiechnęła się słodko. - Alkohol powoduje pewne luki w pamięci - dodała. Ash z głuchym jękiem chwycił się za głowę. Nie mógł uwierzyć: spił się tak, że nie pamiętał wizyty w szpitalu. http://www.auto-floty.com.pl/media/ szybko Lizzie. - Czy Jackowi byłoby bardzo przykro, gdybyśmy nakręcili to bez niego? On jest taki czuły na swoje ograniczenia... - Rzeczywiście. Ja też nie znoszę, gdy się go czegoś pozbawia. Niecałe dwie godziny później Arden zadzwonił z hotelu, że kompania uwaliła cały projekt. - Nie z powodu zawirowań rodzinnych - wyjaśnił. - Im chodzi o całokształt: przygotowywanie potraw w takim miejscu uznali wyraźnie za zbyt niebezpieczne. Ale mam nie tylko złe wiadomości.
- Ja nie mogłam od razu złapać wilka, a teleportacja nie zostawia śladów, po których on mógłby mnie odnaleźć. “I, uczciwie mówiąc, ja do tej pory nie wyćwiczyłam się w teleportacji. Zaniosłoby mnie do Jasnego Gradu, na klomb ze świętymi różami, a potem udowadniaj rozwścieczonym elfom, że chybiłaś”. Lereena w sposób nieokreślony parsknęła. - Jak to się zdarzyło? - Wasza ambasada wpadła w zbójniczą zasadzkę. - My jeszcze trakcie drogi przez las umówiliśmy się nie mówić Władczyni i arlijskim wampirom o łożniakach. Zanim przekonamy się, że ona nie jest jednym z nich. Ona nawet okiem nie mrugnęła, nawet nie zainteresowała się, kto ocalał z jej poddanych. Czy to ja coś niepotrzebnie chlapnęłam, czy to takie drobnostki ją nie wzruszały. Sprawdź to, żeby się dowiedzieć, czy Nikos Kristallis poważnie traktuje swój zamiar przewiezienia Danny'ego do Grecji, ale w dżinsowej kurtce i sukience zmoczonej kawą, z mokrym od kawy plecakiem i zmęczonym po całym dniu niemowlakiem nie czuła się na siłach. Chciała jak najszybciej znaleźć się w domu, z dala od przenikliwego spojrzenia tego upartego Greka. R S Nikos stał na chodniku i patrzył w ślad za odjeżdżającym autobusem. Choć poznał Carrie zaledwie kilka godzin wcześniej, już stała się dla niego kimś bardzo ważnym. Choćby dlatego, że była blisko Leonidasa w tym czasie, kiedy Nik nie miał z nim żadnego